ประวัติกีฬาเปตองผู้นำกีฬาเปตองเข้าม

ประวัติกีฬาเปตอง
ผู้นำกีฬาเปตองเข้ามาเผยแพร่ในประเทศไทยให้เป็นที่รู้จัก และเป็นทางการคนแรก คือ อาจารย์จันทร์ โพยหาญ เมื่อปี พ.ศ. 2519 และต่อมาได้มีคณะรณรงค์เผยแพร่กีฬาเปตอง คือ นายศรีภูมิ สุขเนตร (นักเรียนเก่าฝรั่งเศส) ซึ่งมีความรู้ความสามารถในการเล่นกีฬาเปตอง ในปัจจุบันได้แพร่หลายไปทั่วทุกภาค และกำลังได้รับความนิยมเพิ่มขึ้นเรื่อยๆอีกทั้งกีฬาเปตองได้แพร่หลายเข้าสู่ระบบการศึกษาของไทย อีกทั้งถูกเลือกให้เป็นกิจกรรมนันทนาการในสถานศึกษา นอกจากนั้นหน่วยงานต่างๆทั้งของรัฐและเอกชนได้พิจารณาเห็นว่ากิจกรรมเปตองเป็นกิจกรรมกีฬาและนันทนาการที่ส่งเสริมความสามัคคีและลดความเครียดจากภารกิจ หน้าที่การงานได้ดี
ขนาดสนาม
สนามต้องมีพื้นเรียบกว้าง 4 เมตร ยาว 15 เมตร พื้นไม้พื้นคอนกรีต และพื้นหญ้า ไม่เหมาะสำหรับกีฬาประเภทนี้
อุปกรณ์การเล่นเปตอง
1. ลูกบูล เป็นลูกทรงกลมด้านนกลวง ทำด้วยโลหะ มีเส้นผ่าศูนย์กลางระหว่าง 70.5-80 มิลลิเมตร มีน้ำหนักระหว่าง 650 – 800 กรัม มีเครื่องหมายของโรงงานผู้ผลิต ตัวเลขแสดงน้ำหนักและเลขรหัสปรากฏอยู่บนลูกบูลอย่างชัดเจน และควรเป็นลูกบูลที่ได้รับการรับรองจากสหพันธ์เปตองนานาชาติและสมาคมเปตองแห่งประเทศไทยในพระราชูปถัมภ์สมเด็จพระศรีนครินทราบรมราชชนนี
2. ลูกเป้า เป็นลูกทรงกลม แต่ทำด้วยไม้หรือวัสดุสังเคราะห์ มีเส้นผ่าศูนย์กลางระหว่าง 25-35 มิลลิเมตร และอาจทาสีได้ แต่ต้องเป็นสีที่สามารถมองเห็นได้ชัดเจนในขอบเขตของสนาม
3. สนามเล่น สนามต้องพื้นเรียบกว้าง 4 เมตร ยาว 15 เมตร พื้นไม้ พื้นคอนกรีตและพื้นหญ้า ไม่เหมาะสมสำหรับกีฬาประเภทนี้
4. เทปสายวัด
วิธีการเล่นเปตอง
ข้อ 1. เปตองเป็นกีฬาที่เล่นได้กับสนามทุกสภาพ ยกเว้นพื้นคอนกรีตพื้นไม้ และพื้นดินที่มีหญ้าขึ้นสูง โดยมีคณะกรรมการจัดการแข่งขันหรือผู้ตัดสินเป็นผู้กำหนด ผู้เล่นทุกทีมต้องเล่นในสนามที่กำหนดให้สำหรับการแข่งขันชิงชนะเลิศระดับ ชาติและนานาชาติสนามต้องมีขนาดกว้าง 4 เมตร ยาว 15 เมตร เป็นอย่างน้อย และเกมหนึ่งกำหนดให้ใช้ 13 คะแนน สำหรับการแข่งขันในรอบแรกและรอบต่อ ๆ ไป (จะใช้เพียง 11 คะแนนก็ได้) สำหรับชิงชนะเลิศในระดับนานาชาติหรือแห่งชาติให้ใช้ 15 คะแนน
ข้อ 2 ผู้เล่นทุกคนต้องลงสู่สนามแข่งขันตามเวลาที่กำหนดให้และทำการเสี่ยงว่าฝ่าย ใดจะเป็นฝ่ายโยนลูกเป้า
ข้อ 3. ลูกเป้าที่โยนไปแล้วถือว่าดีต้องมีกฎเกณฑ์ ดังนี้
3.1 มีระยะห่างระหว่างขอบวงกลมด้านใกล้ที่สุดถึงลูกเป้า
3.2 วงกลมต้องอยู่ห่างจากสิ่งกีดขวางต่าง ๆ และเส้นเขตสนามหรือเส้นฟาล์วไม่น้อยกว่า 1 เมตร
3.3 ตำแหน่งลูกเป้าต้องอยู่ห่างจากสิ่งกีดขวางต่าง ๆ และเส้นเขตสนามไม่น้อยกว่า 1 เมตร
3.4 ลูกเป้าจะต้องอยู่ในตำแหน่งที่มองเห็นได้อย่างชัดเจน ขณะยืนตัวตรงอยู่ในวงกลม (ถ้ามีการโต้แย้งในกรณีนี้ให้ผู้ตัดสินเป็นผู้ชี้ขาด)
3.5 การโยนลูกเป้าในเที่ยวต่อ ๆ ไป ให้เขียนวงกลมรอบตำแหน่งลูกเป้าที่อยู่ในเที่ยวที่แล้ว ก. วงกลมมีระยะห่างจากสิ่งกีดขวางและเส้นสนามน้อยกว่า 1 เมตร
ข้อ 4. ลูกเป้าที่โยนไปแล้วถูกผู้ตัดสิน ผู้เล่น ผู้ดู สัตว์หรือสิ่งที่เคลื่อนที่อื่น ๆ แล้วหยุด ให้นำมาโยนใหม่โดยไม่นับรวมอยู่ในการโยน 3 ครั้งที่ได้กำหนดไว้และ หลังจากการโยนลูกเป้าและลูกเปตองลูกแรกไปแล้วฝ่ายตรงกันข้ามยังมีสิทธิ์ ประท้วงว่าด้วยตำแหน่งของลูกเป้านั้นได้ ให้เริ่มโยนและลูกเปตองใหม่
ข้อ 5. ลูกเป้าที่โยนไปแล้วถือว่าฟาล์ว มี 5 กรณีดังนี้
5.1 เมื่อลูกเป้าที่โยนไปแล้วไม่ได้ตำแหน่งที่ถูกต้องตามที่กำหนดไว้
5.2 เมื่อลูกเป้าเคลื่อนที่ออกนอกเส้นฟาล์ว แต่ลูกเป้าคาบเส้นยังถือว่าดี ลูกเป้าที่ถือว่าฟาล์ว คือลูกเป้าที่ออกเส้นฟาล์วเท่านั้น
5.3 เมื่อลูกเป้าเคลื่อนที่ไปแล้ว ผู้เล่นไม่สามารถมองเห็นจากวงกลมตามที่กำหนดไว้
5.4 เมื่อลูกเป้าเคลื่อนที่ไป มีระยะห่างจากวงกลมเกินกว่า 20 เมตร หรือน้อยกว่า 3 เมตร
5.5 เมื่อลูกเป้าเคลื่อนที่ไปแล้ว หาไม่พบภายใน 5 นาที
ข้อ 6. ก่อนหรือหลังการโยนลูกเป้า ห้ามผู้เล่นปรับพื้นที่หรือเคลื่อนย้ายสิ่งต่าง ๆ เช่น กรวด หิน ดิน ทราย ใบไม้ ฯลฯ ในบริเวณสนามแข่งขันโดยเด็ดขาด เว้นแต่ผู้เตรียมตัวจะลงเล่นเท่านั้นที่มีสิทธิ์ปรับสนามที่มีหลุมซึ่งเกิด จากการโยนลูกเปตองของผู้เล่นคนที่แล้ว และอาจใช้ลูกเปตองปรับหลุมนั้นได้ไม่เกิน 3 ครั้ง ผู้เล่นที่ฝ่าฝืนกฎต้องลงโทษดังนี้
6.1 ถูกเตือน
6.2 ปรับลูกที่เล่นไปแล้วหรือลูกที่กำลังจะเล่นเป็นลูกฟาล์ว
6.3 ปรับเฉพาะผู้กระทำผิด ให้งดเล่น 1 เที่ยว
6.4 ปรับเป็นแพ้ทั้งทีม
6.5 ปรับให้แพ้ทั้ง 2 ทีม ถ้ากระทำผิดเหมือนกัน หรือสมรู้ร่วมคิดกัน
ข้อ 7. ในระหว่างการเล่นแต่ละเที่ยว หากมีใบไม้ กระดาษหรือสิ่งอื่น ๆ มาบังลูกเป้าโดยบังเอิญให้เอาออกได้
ข้อ 8. ในระหว่างการเล่นแต่ละเที่ยวหากลูกเป้าเคลื่อนที่ไปอยู่อีกสนามหนึ่ง ให้ถือว่าลูกเป้านั้นยังดีอยู่
และจะต้องแสดงออกถึงความมีน้ำใจ ความอดทน และความเอื้ออารีต่อกัน
ข้อ 9. ในระหว่างการเล่นแต่ละเที่ยว ถ้าลูกเป้าเกิดฟาล์วให้ปฏิบัติตามกฎข้อย่อยดังนี้
9.1 ถ้าผู้เล่นทั้งสองฝ่ายมีลูกเปตองเหลืออยู่ การเล่นเที่ยวนั้นถือว่าโมฆะ ต้องเริ่มเล่นใหม่ที่ด้านตรงข้าม
9.2 ถ้าฝ่ายหนึ่งฝ่ายใดมีลูกเปตองเหลืออยู่เพียงฝ่ายเดียวฝ่ายนั้นจะได้คะแนน เท่ากับจำนวนลูกเปตองที่เหลืออยู่โดยไม่ต้องเล่นและจะเริ่มเล่นใหม่ที่ด้าน ตรงข้าม
ข้อ 10. ลูกเป้าที่ถูกยิงแล้วเคลื่อนที่ไปจากตำแหน่งเดิม
ข้อ 11.ในระหว่างการเล่นแต่ละเที่ยวหากลูกเป้าเคลื่อนที่ไปอยู่ในสนามอื่นถือว่ายัง ดีอยู่ ในเที่ยวต่อไปจะต้องมาเล่นที่สนามเดิมด้านตรงกันข้าม แต่ต้องเป็นไปตามที่กำหนดไว้ในกติกา

ประโยชน์ของกีฬาเปตอง
คือเป็นกีฬาที่ไม่ต้องออกแรงมากแต่ได้ประโยชน์จากการพัฒนาทางด้านต่างๆของร่างกาย
1. การพัฒนาทางด้านร่างกาย ส่วนสำคัญของการเล่นเปตองก็คือ นิ้วมือ ข้อมือ แขน ข้อศอก และหัวไหล่ทุกอย่างจะต้องสัมพันธ์กันเพื่อการบังคับลูกให้ได้จังหวะ และระยะที่ต้องการแล้วยังจะต้องมีสายตาที่ดีเพื่อการกะระยะการโยนให้ได้อย่างแม่นยำโดยผู้เล่นจะต้องเดินไปเดินมาตามความยาวของสนามซึ่งสนามมีขนาดยาว 15 เมตร กว้าง 4 เมตร ลุกนั่ง เพื่อการวาง หรือเข้าลูกตลอดเวลาการเล่นจึงได้ความแข็งแรงของขาเพิ่มขึ้นมาด้วยอีกอย่างค่ะ

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

PrawatkilapetongLaepenthangkankhonraek phunamkilapetongkhaomaphoeiphraenaiprathetthaihaipenthiruchak achanchantha phoihan mueapi, khue พศ laetomadaimiknaronrongphoeiphraekilapetong naisiphumi suknet ยอมโดยสมัคร khue (nakriankaofarangset) naipatchubandaiphraelaipaithuathukphak laekamlangdairapkhwamniyomphoemkhuenrueayikthangkilapetongdaiphraelaikhaosurabopkansueksakongthai ikthangthuklueakhaipenkitkamnanthanakannaisathansueksa nokchaknannuaingantangthangkhongratlaeekchondaiphichannahenwakichok suengmikwamrukwamsamarotnaikanlenkilapetongNathikanngandaidi ronmapetongpenkitkamkilalaenanthanakanthisongserimkhwamsamakkhilaelotkhwamkhriatchakphankitKhanatsanam ยาว 4-15 maimosamrapkilapraphetni laephuenya phuenmaiphuenkhonkrit sanamtongmiphuenriapkwang ที่พบตามUpkonkanlenpetongLukbun penlukthonngoklomdannokluang thamduailoha misenphasunklangrawang 1-80 minlimet minamnakrawang 43.8 650-800 mikhrueangmaikhongrongnganphuphlit tualeksaetnganamnaklaelekrahatprakotayupnalukbunayangchatchen laekhuanpenlukbunthidairapkanraprongchaksahaphanpetongnanachatilaesamakmapetonghaengprathetthainaiphrarachupthamsomdetphrasinkhrintharapromratchonni ครามPenlukthonngoklom misenphasunklangrawang lukpao taethamduaimairuewatdusangkhro 2 minlimet taetongpensithisamanthomonghendaichatchennaikhopkhetkhongotnam 25 laeatthasidai 353 maimosomsamrapkilapraphetni sanamtongphuenriapkwang sanamlen 4 phuenmai phuenkhonkritlaephuenya ตามตรงยาว 154. thepsaiwatWithikanlenpetong1 คอ Yokwenphuenkhonkritphuenmai laephuendinthimiyakhuensung doimiknakamkanchatkankhaengkhanruephutatsinpenphukamnot phulenthukthimtonglennaisanamthikamnothaisamrapkankhaengkhanchingchanaloetradap chatilaenanachatitnamtongmiknatkwang petongpenkilathilendaikapsanamthuksaphap penayangnoi 4 เม็ด laekemnuengkamnothaichai เม็ดยาว 13 15 samrapkankhaengkhannairopraeklaeropto ๆ ปาย (11 คะแนนก็ได้ chachaiphiang) khanaen khanaen samrapchingotnaloetnairadapnanachatiruehaengchatihaichai 15 คอ daichapenfaiyonlukpao 2 phulenthukkhontonglongsutnamkhaengkhantamwelathikamnothailaethamkansiangwafai ข้อ 3. ลูกเป้าที่โยนไปแล้วถือว่าดีต้องมีกฎเกณฑ์ ดังนี้ 3.1 มีระยะห่างระหว่างขอบวงกลมด้านใกล้ที่สุดถึงลูกเป้า 3.2 วงกลมต้องอยู่ห่างจากสิ่งกีดขวางต่าง ๆ และเส้นเขตสนามหรือเส้นฟาล์วไม่น้อยกว่า 1 เมตร 3.3 ตำแหน่งลูกเป้าต้องอยู่ห่างจากสิ่งกีดขวางต่าง ๆ และเส้นเขตสนามไม่น้อยกว่า 1 เมตร 3.4 ลูกเป้าจะต้องอยู่ในตำแหน่งที่มองเห็นได้อย่างชัดเจน ขณะยืนตัวตรงอยู่ในวงกลม (ถ้ามีการโต้แย้งในกรณีนี้ให้ผู้ตัดสินเป็นผู้ชี้ขาด) 3.5 การโยนลูกเป้าในเที่ยวต่อ ๆ ไป ให้เขียนวงกลมรอบตำแหน่งลูกเป้าที่อยู่ในเที่ยวที่แล้ว ก. วงกลมมีระยะห่างจากสิ่งกีดขวางและเส้นสนามน้อยกว่า 1 เมตร ข้อ 4. ลูกเป้าที่โยนไปแล้วถูกผู้ตัดสิน ผู้เล่น ผู้ดู สัตว์หรือสิ่งที่เคลื่อนที่อื่น ๆ แล้วหยุด ให้นำมาโยนใหม่โดยไม่นับรวมอยู่ในการโยน 3 ครั้งที่ได้กำหนดไว้และ หลังจากการโยนลูกเป้าและลูกเปตองลูกแรกไปแล้วฝ่ายตรงกันข้ามยังมีสิทธิ์ ประท้วงว่าด้วยตำแหน่งของลูกเป้านั้นได้ ให้เริ่มโยนและลูกเปตองใหม่ ข้อ 5. ลูกเป้าที่โยนไปแล้วถือว่าฟาล์ว มี 5 กรณีดังนี้ 5.1 เมื่อลูกเป้าที่โยนไปแล้วไม่ได้ตำแหน่งที่ถูกต้องตามที่กำหนดไว้ 5.2 เมื่อลูกเป้าเคลื่อนที่ออกนอกเส้นฟาล์ว แต่ลูกเป้าคาบเส้นยังถือว่าดี ลูกเป้าที่ถือว่าฟาล์ว คือลูกเป้าที่ออกเส้นฟาล์วเท่านั้น muealukpaokhlueanthipailaeo 3.3 phulenmaisamanthomonghenchakwongklomtamthikamnotwai Muealukpaokhlueanthipai พบ ruenoikwa mirayahangchakwongklomkoenkwa 20 5.4 3 เม็ด 3.4 muealukpaokhlueanthipailaeo nathi hamaiphopphainai 5 คอ 6 Hamphulenprapphuenthiruekhlueanyaisingtang หิน konruelangkanyonlukpao ๆ บ้านกรวดเฉิน tharai naiboriwanetnamkhaengkhandoidetkhat ลา wentaephutriamtuachalonglenthaonanthimisitprapsanamthimilumsuengkoet ดิน chakkanyonlukpetongkhongphulenkhonthilaeo laeatchailukpetongpraplumnandaimaikoen ไหม 3 phulenthifafuenkottonglongthotdangni khrang 3.8 thuktuean 3.9 ปรับลูกที่เล่นไปแล้วหรือลูกที่กำลังจะเล่นเป็นลูกฟาล์ว 6.3 haingotlen prapchaphophukrathamphit 1 thiao 4.0 prappenphaethangthim thim 6.5 thakrathamphitmueankan ruesomruruamkhitkan praphaiphaethang 2 7 kho Hakmibaimai kradatruesinguen nairawangkanlentaelathiao mabanglukpaodoibangoenhaiaookdai ๆ คอ 8 Haithuewalukpaonanyangdiayu ในระหว่างการเล่นแต่ละเที่ยวหากลูกเป้าเคลื่อนที่ไปอยู่อีกสนามหนึ่งKhwamotthon laekhwamueaaritokan laechatongsaetngookthuengkhwamminamchai คอ 9 ถ้าลูกเป้าเกิดฟาล์วให้ปฏิบัติตามกฎข้อย่อยดังนี้ nairawangkanlentaelathiao 9.1 ถ้าผู้เล่นทั้งสองฝ่ายมีลูกเปตองเหลืออยู่ การเล่นเที่ยวนั้นถือว่าโมฆะ ต้องเริ่มเล่นใหม่ที่ด้านตรงข้าม 9.2 ถ้าฝ่ายหนึ่งฝ่ายใดมีลูกเปตองเหลืออยู่เพียงฝ่ายเดียวฝ่ายนั้นจะได้คะแนน เท่ากับจำนวนลูกเปตองที่เหลืออยู่โดยไม่ต้องเล่นและจะเริ่มเล่นใหม่ที่ด้าน ตรงข้าม ข้อ 10. ลูกเป้าที่ถูกยิงแล้วเคลื่อนที่ไปจากตำแหน่งเดิม ข้อ 11.ในระหว่างการเล่นแต่ละเที่ยวหากลูกเป้าเคลื่อนที่ไปอยู่ในสนามอื่นถือว่ายัง ดีอยู่ ในเที่ยวต่อไปจะต้องมาเล่นที่สนามเดิมด้านตรงกันข้าม แต่ต้องเป็นไปตามที่กำหนดไว้ในกติกาประโยชน์ของกีฬาเปตองคือเป็นกีฬาที่ไม่ต้องออกแรงมากแต่ได้ประโยชน์จากการพัฒนาทางด้านต่างๆของร่างกาย 1. การพัฒนาทางด้านร่างกาย ส่วนสำคัญของการเล่นเปตองก็คือ นิ้วมือ ข้อมือ แขน ข้อศอก และหัวไหล่ทุกอย่างจะต้องสัมพันธ์กันเพื่อการบังคับลูกให้ได้จังหวะ และระยะที่ต้องการแล้วยังจะต้องมีสายตาที่ดีเพื่อการกะระยะการโยนให้ได้อย่างแม่นยำโดยผู้เล่นจะต้องเดินไปเดินมาตามความยาวของสนามซึ่งสนามมีขนาดยาว 15 เมตร กว้าง 4 เมตร ลุกนั่ง เพื่อการวาง หรือเข้าลูกตลอดเวลาการเล่นจึงได้ความแข็งแรงของขาเพิ่มขึ้นมาด้วยอีกอย่างค่ะ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ประวัติกีฬาเปตอง 2
4 ผู้นำกีฬาเปตองเข้ามาเผยแพร่ในประเทศไทยให้เป็นที่รู้จักและเป็นทางการคนแรกอาจารย์จันทร์โพยหาญเมื่อปีคือพ . ศ .. ศ . ๒๕๑๙และต่อมาได้มีคณะรณรงค์เผยแพร่กีฬาเปตองนายศรีภูมิสุขเนตรนักเรียนเก่าฝรั่งเศสคือ ( ) ซึ่งมีความรู้ความสามารถในการเล่นกีฬาเปตองในปัจจุบันได้แพร่หลายไปทั่วทุกภาคอีกทั้งถูกเลือกให้เป็นกิจกรรมนันทนาการในสถานศึกษานอกจากนั้นหน่วยงานต่างๆทั้งของรัฐและเอกชนได้พิจารณาเห็นว่ากิจกรรมเปตองเป็นกิจกรรมกีฬาและนันทนาการที่ส่งเสริมความสามัคคีและลดความเครียดจากภารกิจ4 เมตรขนาดสนาม
สนามต้องมีพื้นเรียบกว้างยาว 15 เมตรพื้นไม้พื้นคอนกรีตและพื้นหญ้าไม่เหมาะสำหรับกีฬาประเภทนี้อุปกรณ์การเล่นเปตอง 2
4 2
4 1 ลูกบูลเป็นลูกทรงกลมด้านนกลวงทำด้วยโลหะมีเส้นผ่าศูนย์กลางระหว่าง 70